Histori njerezore

Ces 5 articles sont écrits par 5 étudiantes de Sciences Politiques Paris, campus de Nancy, dans le cadre de leur service civique au Secours Catholique Caritas Hauts de Lorraine. Elles ont participé à un atelier journalistique pendant 2 mois, en binôme avec 5 femmes et filles exilées en France.

Ornela: Kur rrugët e jetës kryqëzohen me mërgimin

"Nuk më pëlqen t'u kërkoj njerëzve të më ndihmojnë. Jam shumë e zhgënjyer prej tyre..." Ornela* ia shqipton shpesh këtë frazë kujtdo që e pyet pse vazhdon pothuajse e vetme me procedurat e saj ligjore në Francë. Kjo e re 28-vjeçare u largua nga Shqipëria kur sapo kishte mbushur moshën madhore dhe prej 10 vitesh ka përshkuar rrugët e emigracionit. Njëkohësisht, duke ndërtuar jetën e saj familjare.

Edona: Për 51 euro më pak…

“Covid-19 zbuloi fytyrën e vërtetë të njeriut për të cilin hoqa dorë nga gjithçka”. Në moshën 56-vjeçare, Edona1 vendosi të largohej nga vendlindja për t'u bashkuar me bashkëshortin e saj, i cili jetonte dhe punonte legalisht në Francë prej vitesh. Vendimin, mbi te gjitha, e mori për t’i siguruar një jetë normale familjare djalit te saj 13-vjeçar, me të cilin u largua nga Shqipëria. Ishte viti 2017. Pas një rrugëtimi të vështirë, pa vizë por me shumë shpresa, ligjesimi nuk vjen. Per pasoje, ajo nuk mund të punojë në Francë, në nje qytet te vogël diku në Grand Est, ku jeton me familjen. “Çdo fije floku në kokën time përfaqëson sa herë jam penduar që kam ardhur këtu”,- shton Edona.

Kaltrina: Fëmijë dhe i huaj, cili kriter mbizotëron?

Kaltrina mbërriti në Francë si e nje mitur 16 vjeçe.  Foto nga Anastasia PAPADOPOULOS

"Jam një njeri shumë i vendosur. Nëse dua diçka, luftoj për të." Sytë e Kaltrinës*, si gjithmonë stolisur me një vijë të mprehtë peneli, shkëlqejnë me vendosmëri. E megjithatë, marrja e të drejtës për të qëndruar në Francë vetëm që e lehtë nuk ishte për të. Në prag të rinovimit të lejes së qëndrimit, 21-vjeçarja shqiptare më tregon historinë e saj për herë të parë.

“U largova nga Irani një të premte, për të qëndruar gjallë…”

Duart e Helenës Foto e Athénaïs LACHAT

Ajo u rrit në një mjedis të dhunshëm. Tashmë avokate, Helena është ende e tmerruar nga babai i saj. Që në fillim të jetës, ai e keqtrajton, bashkë me nënën e saj. E ëma, nuk duron dot më dhe largohet nga shtëpia kur Helena është vetëm një vajzë e vogël. Ky largim i lë terren të hapur të atit, i cili e detyron të ndërpresë studimet për të punuar. Helena tregon se ai ishte në borxh dhe e përdor për të fituar para. E detyron të "punojë" me një mik të vetin, një burrë 37-vjeçar i pasur dhe me ndikim.  

“Kështu bëhesh emigrante për shkak të dhunës”

Dorina kaloi 8 vite në përpjekje për të rritur fëmijët e saj, pa të shoqin, duke jetuar me prindërit e tij. Ajo punonte 12 orë në ditë, ndërsa kujdesej edhe për shtëpinë e për vjehrrin e sëmurë. E gjitha kjo pa një fjalë falenderimi, nën dhunë psikologjike, ekonomike dhe fizike. Një histori njerëzore.

sqAlbanian
Verified by MonsterInsights